Κλάσεις του 1917-22

Στη φωτογραφία γέροντες στο Καφενείο του Δέλκου, Χώρα Σαμοθράκης μάλλον το1971 ή 1972.

Από αριστερά Κατεργάρης Δημήτριος, ??, Σαρίκας Δημήτριος, Αγγελώνιας Θεόδωρος, Κορδώνιας Βασίλειος. Οι δύο τελευταίοι συνηπηρέτησαν στη Μικρασιατική εκστρατεία. 1919-22.

"Ἆσμα γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ ῾20...

Ὅλοι τὴ Μάνα μας γυρεύουμε. Κι ἐγὼ λοιπόν,
κατὰ ἐκεῖνα τὰ νερὰ πηγαίνω κάθε νύχτα

Στῆς θάλασσας τὰ βάθη μυστικὰ

Μὰ στὰ δικά μου τὰ νερὰ κοιμοῦνται πέτρες
στὴ χλωρασιὰ τῶν πρώτων ἡμερῶν

Χιονίζει φῶς τοῦ Αὔγουστου καὶ τοῦ θέρους Μικρασία
Κρύσταλλα πρωινοῦ κι ἀστέρια τῆς ἑσπέρας
Ἔρχονται πάλι πάνω στ ἄλογα μὲ τὸ χακὶ
ποὺ κιτρινίζει ὅπως κερὶ — Εἶναι τὰ μάτια τους
σβησμένα χρώματα παληᾶς φωτογραφίας

Καὶ πάλι βρέχει τὶς ψυχὲς καὶ πάλι Τώρα
ἀνοίγονται καὶ τρίζουν οἱ φωνές τους
ὅπως ἀνοίγουν κλειδαριές, ρεζέδες, σκουριασμένες πόρτες
παληὰ ἑρμάρια ὁποὺ φυλάγανε τ᾿ ἀμπέχονα
Καὶ πάλι σ᾿ ἐνυδρείου φῶς
χειρονομοῦνε κι εὐλογοῦν

Χιονίζει φῶς Αὐγούστου καὶ τῆς Μικρασίας θέρος
Σπαρμένες λέξεις: «Κάλε-Γκροτο», «Ἐσκὴ-Σεχὶρ» καὶ «Προῦσα»

Ὅλοι γυρεύουμε τὴ σκοτωμένη μάνα μας καὶ τὸν Πατέρα
Μὰ τὰ δικά μου τὰ νερὰ κοιμίζουν πέτρες

Ποιὸς εἶσαι καὶ κρεμᾶς φωτογραφία στὸν τοῖχο τῆς καρδιᾶς
Γέροντες τσακισμένους ποὺ μὲ σκέπουνε, τοῦ ῾20 κληρωτοὺς
Σειρὰ θανάτου
Ἦταν κι ἕνας μικρὸς μὰ δὲν τὸν χώρεσε τὸ κάδρο
Κάηκε σὰν λαμπάδα καὶ σὰν φῶς

Παιδιὰ τοῦ δέντρου καὶ τοῦ ποταμιοῦ
Στὸ καφενεῖο τοῦ Αὐγούστου θέρος Μικρασίας

Πίνε σκοτάδι, τώρα πίνε γουλιὰ-γουλιὰ
Φωνοχιβώτιο μὲ τὴν ἀρτηρία στὰ νερὰ
Ὅπου κοιμοῦνται πέτρες κι ἡ γκαζόλαμπα

Φέγγει" 

Δημήτρης Κοσμόπουλος - από την συλλογή ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ, 2003

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/dhmhtrhs_kosmopoylos_poems.htm