Συνεφιασμένη ΚΥΡΙΑΚΗ, βαρυπενθούσες χήρες......Εν Πειραιεί 1952

"Συνεφιασμένη ΚΥΡΙΑΚΗ, βαρυπενθούσες χήρες

έτος 1952

εις το Κέντρον Κρυστάλ Πειραιά."

γράφει στην πίσω όψη της φωτογραφίας.
Περιγραφή ψυχικής διάθεσης; Ίσως.
Κλαυσίγελος και γλυκόπικρη γεύση; Μπορεί.

Τέσσερεις λέξεις που εκφράζουν την Χαρμολύπη, ή/και το Χαροποιόν Πένθος; Μάλλον.
Ο Τσιτσάνης γράφει και ο Καζαντζίδης ερμηνεύει παρακάτω...

Συννεφιασμένη Κυριακή,
μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά,
Χριστέ και Παναγιά μου.

Όταν σε βλέπω βροχερή,
στιγμή δεν ησυχάζω.
μαύρη μου κάνεις τη ζωή,
και βαριαναστενάζω.

Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή,
που ‘χασα την χαρά μου.
συννεφιασμένη Κυριακή,
ματώνεις την καρδιά μου.

*Στη φωτογραφία οι, Στέργιος Αγγελώνιας και Θόδωρος Τσαγκουρέλιας